Saturday 5 October 2013

ఒక నిద్ర పట్టని రాత్రి



                               ఒక నిద్ర పట్టని  రాత్రి
                        
                   కంటినిండా నిద్ర పడితే ఎంత హాయిగా ఉంటుందో అందరికీ  అనుభవమే.కాని ఆథునికయుగంలో  అందునా మహానగరాల్లో నివసించేవాళ్లు మంచి నిద్ర అనే మాట మర్చిపోయి చాలకాలమై ఉంటుంది.. రకరకాల ఒత్తిడులు,వృత్తిపరమైన ఆలోచనలు, కొన్ని తెచ్చిపెట్టుకున్న సమస్యలు ఏవి ఏమైనా హాయిగా నిద్ర పోతున్న రాత్రులు నేటి తరానికి తక్కువేనేమో. దాని వలన పగలంతా  బడలిక, చేసే పనిలో చిరాకు మమూలై పోతున్నాయి.
                         
                    ఏమైనా గాని అందరూ హాయి గా గురకపెట్టి నిద్ర పోతుంటే   మనం మాత్రం  నిద్ర రాక కొట్టుకుంటూ   మాటి మాటికి టైము చూసుకుంటూ తెల్లార్చడం మాత్రం ఒక భయంకరమైన చెప్పుకోలేని శిక్ష.
                  
                    అదే ఈ మధ్య జరిగింది . ఏవో వేడుకలను పురస్కరించుకొని  భాగ్యనగరం లో బంధువుల ఇంటికి వెళ్ళాల్సి వచ్చింది. పగలంతా కబుర్లు,కాకరకాయలతో కాలం గడిచి పోయింది.  రాత్రి అయ్యింది.  భోజనాలయిన తరువాత ఎవరికి కేటాయించిన గదుల్లోకి వారు చేరుకున్నాము. కొత్తచోటు. తలగడ  కూడ ఎత్తు చాలడం లేదనుకుంటా. కొంచెం ఇబ్బంది గా ఉంది. నిద్రపట్టడం లేదు.ప్రక్కనున్నమంచం మీద  శ్రీమతి  మాత్రం గురక పెట్టి నిద్ర పోతోంది. నాకు నిద్రరావడం లేదు.తను మాత్రం  హాయిగా నిద్ర పోతోంది. అదొక కోపం.  నిద్ర లేక పోవడానికి అది రెండో రోజు.ఇవాళ ఎలాగైనా మంచి నిద్రపోవాలని నిశ్చయించుకున్నా. అయినా నిద్ర రావడంలేదు.
                  
                        ఒకసారి సెల్ తీసి టైమ్ చూసా. పన్నెండు . మూడునిమిషాలు తక్కువ. ఏవో నోటికొచ్చిన శ్లోకాలు చదువుకుంటూ కళ్లు మూసుకున్నా. అసలు నిద్ర ఎందుకు రావడం లేదు. ఇది ఒక  సమాథానం లేని ప్రశ్న.  అసలు విచిత్రమేమిటంటే నిద్ర రావడం లేదు అని అనుకుంటేనే అది రాకుండా పోతుందేమో నని నాకు అనుమానం.
        
                           కునుకు పడు తున్నదనుకుంటా. ఇంతలో ముఖం మీద ఏదో నీడ పడుతున్నట్టయి మెలుకువ వచ్చింది. కళ్లు తెరిచా. కిటికీ తెరల చాటు నుంచి ఏదో నల్లని ఆకారం గోడ ఎక్కుతోంది. భయమనుకుంటా. ఒక్కసారి వంట్లోకి వెళ్లి  ఝల్లుమని ఊపేశింది.  కొంచెం తమాయించుకొని మళ్లీ చూశా. దాని వెనక ఇంకొక ఆకారం కూడ గోడ ఎక్కు తోంది. కిటికీ దగ్గరగా వెళ్లి చూశా.  అనుమానం తీరిపోయింది. అవి  ఆ ప్రాంతం లోనే తిని తిరుగుతూ బాగా బలంగా పెరిగిన గ్రామ సింహాలు.  ఇంటి వాళ్లు  బయట  చెత్త బుట్ట ల్లో పారేసిన మిగిలిన పదార్థాల కోసం అవి అలా తిరుగు తుంటాయని తరువాత తెలిసింది. మల్లీ  తిరిగి వచ్చి  మంచం మీద  కూర్చుంటూ టైము చూశాను. పావు తక్కువ రెండు. ఒక సారి ఛీ అంటూ చిరాగ్గా అనుకొని  మళ్లీ పడుకున్నాను.
          
                  నిద్ర పడుతోందనుకుంటా. ఇంతలో గది తలుపు టిక్ మని శబ్దం చేస్తూ తెరుచుకుంది. ఎవరూ? నెమ్మదిగా లేచి బయటికొచ్చా.  అటు ఇటు చూశా.  ఎవరూ లేరు. అది డుప్లెక్సు హౌస్. మా గదికి  ఆనుకొనే పైకి మెట్లున్నాయి. మెట్ల వెంబటే పైకి చూశా. ఎవరూ లేరు. మెట్లమార్గం లో  చిన్నలైట్ వెలుగుతూనే ఉంది. ఇంతలో మనసులోకి ఎప్పుడో చూసిన ఒక హర్రర్ సినిమా  లో ఒక దృశ్యం గుర్తుకొచ్చేసింది. మెట్ల వెంబటే  తెల్లని బట్టల్లో చేతిలో కొవ్వొత్తి తో  ఒక ఆకారం నడచి వస్తున్నదృశ్యం అది.
                       
                    ఈ సారి భయం వేయ లేదు.  నవ్వొచ్చింది. మనసు బలహీనమైతే ఏమైనా కన్పిస్తాయి. హాలు లోకి చూశాను. ఒక మూలగా మా డ్రైవరు హాయిగా పడుకొని నిద్ర పోతున్నాడు.  మళ్లీ గదిలోకి వచ్చాను. కాసిని మంచినీళ్లు తాగి పడుకున్నాను. ఎప్పుడో నిద్ర పట్టేసింది. కొంచెం ఆలస్యంగా లేచాను.
            
                  ఎవ్వరూ అడక్కపోయినా  వాళ్ల చూపులు నాకు అర్ధమయ్యాయి. రాత్రి జరిగిన దంతా నేనే చెప్పేశా. అందరం హాయిగా నవ్వుకున్నాం.
                 
                       అందుకే అందరూ నిద్ర పోతున్నప్పుడు ఒక్కడే మేలుకొని ఉండకూడదు అని నీతిశాస్త్రం  చెపుతోంది అన్నారు  అక్కడే ఉన్న ఒక పెద్దాయన.
                    

                              ఈ రోజు రాత్రైనా బాగా నిద్ర పోవాలి  అనుకుంటున్నా.ఏమౌతుందో. ఏమో.!






**************************************************************************



































No comments:

Post a Comment